Deze column verscheen eerder in MjamTaart.
Een man ligt in de etalage van een chocolaterie, in diepe slaap, met zijn gezicht onder de chocoladevegen. Het is een ongewone still uit de film Chocolat. De man is de pastoor van het Franse dorpje, waar een chocolatier (gespeeld door Juliette Binoche) een winkeltje heeft geopend. De avond daarvoor heeft hij het plan opgevat haar creaties te vernietigen. Hij heeft niets met de komst van vreemdelingen en al helemaal niet met de zondige verleiding van chocolade. Gewapend met een mes, klimt hij door een raam. Hij kruipt in de etalage waar hij als eerste inhakt op een van chocolade gemaakt vrouwelijk naakt. Haar arm gaat er af, dan haar hoofd en vervolgens hakt hij verwoed in op andere chocolade-objecten. Maar terwijl hij zo bezig is, springt een stukje chocolade op, recht tegen zijn lippen. In shock blijft hij geknield zitten en likt voorzichtig aan het onweerstaanbare stukje chocolade. Hij vecht tegen de verleiding, maar proeft dan nog iets anders en opeens kan hij zich niet meer beheersen en doet zich te goed aan alle lekkernijen waar hij even daarvoor zijn woede op heeft bekoeld.
Passie, fantasie en geluk: het zijn gevoelens die met chocolade verbonden zijn en die prachtig tot uitdrukking komen in deze film (en boek, geschreven door Joanne Harris). Ik zal niet vertellen wat er verder gebeurt want het is te leuk om, als je dat nog niet hebt gedaan, zelf te ontdekken. Heel veel mensen hebben me al over deze film aangesproken. Nee, we hebben geen draaischijf waarmee we kunnen bepalen wat iemands chocolade voorkeur is. En van de film word je ook niet wijzer als je chocolade wilt maken. Maar wat maakt dat uit: het is een verrukkelijk verhaal. Vaak is daar ook een andere vraag met knipoog: of we in de kelder Oompa-Loompas hebben. Maar wacht even: dit is uit een andere, even onderhoudende film: Charlie en de chocoladefabriek, naarhet boek van Roald Dahl. Ook hier passie, fantasie en geluk.
Charlie woont met zijn ouders en vier grootouders in een klein armoedig huisje. Hij is dol op chocolade en op een dag wint hij een Golden ticket die in de wikkel van een reep zit. Samen met zijn grootvader Joe en een aantal andere kinderen mag Charlie daarmee de plaatselijke chocoladefabrikant bezoeken. Het is een knotsgekke fabriek waar de kinderen worden rondgeleid door een even maffe directeur (gespeeld door Johnny Depp die ook een belangrijke rol in Chocolat heeft) en allerlei avonturen beleven. Zo komen ze ook in een ruimte die louter uit chocolade bestaat en waar de werknemers, Oompa-Loompas, zingend op een brede chocoladerivier roeien. Ook hier: meer ga ik je niet vertellen!
Dit alles doet me denken aan een derde geweldig chocoladeverhaal dat niet is verfilmd. Het heet The discovery of chocolat, van James Roncie, en is misschien wel het heerlijkste chocoladeboek dat ik heb gelezen. Vanaf de eerste pagina ruik en proef je de chocolade, iedere zin is eetbaar. Opnieuw spelen passie en fantasie een doorslaggevende en overtuigende rol. De hoofdpersoon is een soldaat van Cortés en gaat mee op diens ontdekkingsreis en komt terecht aan het hof van Aztekenkoning Montezuma in Mexico. Daar wordt hij verliefd op een Indiaanse vrouw die hem een chocoladedrank geeft die hem onsterfelijk maakt. Zo maakt hij een reis door de geschiedenis van de chocolade om uiteindelijk… Nee, dat vertel ik je niet. Het boek is perfect, dus een film is niet echt nodig. Maar leuk zou het wel zijn en hopelijk wordt het verhaal nog eens ontdekt door de filmwereld. Misschien Johnny Depp alvast bellen?